BMI < 16 - Wygłodzenie
Według definicji ESPEN (European Society for Clinical Nutrition and Metabolism) wygłodzenie „stan wynikający z braku wchłaniania lub braku spożywania substancji żywieniowych, który prowadzi do zmiany składu ciała, upośledzenia fizycznej i mentalnej funkcji organizmu”.
Objawy wygłodzenia
- BMI mniejsze niż 16
- spadek masy ciała, ubytek masy mięśniowej
- wypadanie włosów
- niższa temperatura ciała
- niedokrwistość
- ziemista, sucha i szorstka cera
- ospałość
- brak energii
- brak reakcji emocjonalnych (trudności w koncentracji, depresja)
- bóle głowy
- zawroty głowy
- omdlenia
- obrzęki
- halucynacje
- zatrzymanie wody w organizmie
Organizm osób z tak niskim BMI zdążył wykorzystać zapasy ustrojowe co kolejno wiąże się z zaburzeniami podstawowych procesów fizjologicznych i biochemicznych w naszym organizmie.
Może to prowadzić do uszkodzeń narządów, zaburzeń układu nerwowego, krwionośnego, mięśniowego, pokarmowego oraz kostnego. Nieleczone wygłodzenie prowadzi do śmierci!
Przyczyny wygłodzenia
- ubóstwo, wojny, epidemie
- brak dostępu do pokarmu i czystej wody
- celowe unikanie spożywania pokarmów
Choroby jakie mogą towarzyszyć wygłodzeniu
- Kurza ślepota
- Zanik, paraliż mięśni w wyniku niedoborów witamin z grupy B
- Osteoporoza
- Szkorbut
- Anemia spowodowana niedoborem żelaza
- Kacheksja
Postępowanie w przypadku wygłodzenia:
- Wprowadzenie odpowiedniej diety.
- Wprowadzenie indywidualnej suplementacji.
Na początku opieramy się na diecie niskokalorycznej (papkowo – płynnej).
Stopniowo wprowadzamy produkty zawierające większe ilości kalorii oraz zawierające większe ilości białka. Wykorzystujemy produkty nieprzetworzone. Kierujemy się zasadami zdrowego żywienia.
W bardzo ciężkich przypadkach pokarm dostarczamy drogą dojelitową lub pozajelitową, ale priorytetem jest droga doustna. Monitorujemy parametry ciała osoby wygłodzonej.
W leczeniu konieczna jest obecność lekarza, psychologa oraz dietetyka.
